Τα παιδιά είναι προικισμένα με τη φυσική περιέργεια για τον κόσμο και τα πράγματα που αποτελούν το περιβάλλον τους. Συχνά όμως, εγκλωβίζονται στην επανάληψη και τη στερεοτυπία. Αν και δεν μπορούμε να το αποδώσουμε αποκλειστικά εκεί, η τάση αυτή θα πρέπει να συνδέεται και με το γεγονός ότι τα κλασικά εκπαιδευτικά συστήματα μάθησης, πολλές φορές υποβαθμίζουν τη φυσική τάση που έχουν τα παιδιά να αναπτύσσουν προοδευτικούς ρόλους, όπως αυτός του εξερευνητή, του ατόμου που ρωτά, αναρωτιέται και δρα, του εφευρέτη.

Η εκπαίδευση, όπως τη γνωρίζουμε οι περισσότεροι, αναζητά και ξέρει να υποστηρίζει τους μαθητές και τις μαθήτριες όταν αυτοί/ες βρίσκονται στο ρόλο του “καλού, έξυπνου επιμελούς και συνεπούς μαθητή”. Πού βρίσκεται όμως ο χώρος για άλλους ρόλους; Πού βρίσκεται ο χώρος για την αλήθεια των παιδιών και των εφήβων;

Το ψυχόδραμα ως κατ’ εξοχήν ανθρωποκεντρικός φιλοσοφικός οδηγός και πρακτικό εργαλείο στην υπηρεσία της εκπαίδευσης αξιοποιείται ακριβώς για να συνδέσει τη μάθηση και τη μαθησιακή διαδικασία με την πραγματική ζωή στο εδώ και το τώρα. Για να αποδεσμεύσει τα παιδιά, τους εφήβους, τους δασκάλους και τους γονείς από τα πρότυπα και τις συμπεριφορές που παγιδεύουν την μαθησιακή διαδικασία στην στερεοτυπική επανάληψη εμπεδωμένων μεθόδων και πρακτικών.

Με εργαλείο τη βιωματική μέθοδο και τη φιλοσοφία του ψυχοδράματος

– καλλιεργούμε τον αυθορμητισμό και τη δημιουργικότητα των παιδιών και των εφήβων με στόχο να αναπτύξουμε τα κίνητρά τους για μάθηση και αυτο-ανακάλυψη,

– πλαισιώνουμε το έργο των εκπαιδευτικών, αναγνωρίζοντάς τους ως εν δυνάμει φορείς παιδείας, κοινωνικά πρότυπα και πρόσωπα αναφοράς και φροντίδας για τα παιδιά και τους νέους, και τους υποστηρίζουμε να αναπτύξουν και να ανταποκριθούν στην πολυπλοκότητα του επαγγελματικού τους ρόλου,

– συνδράμουμε στις προσπάθειες των γονέων να βρίσκονται δίπλα στα παιδιά τους, για όσο διαρκεί η μαθητική τους πορεία,

– συνεργαζόμαστε με φορείς και εκπαιδευτικούς οργανισμούς για την πλαισίωση της δράσης τους μέσω της υποστήριξης των παιδιών, των εφήβων, των νέων, των εκπαιδευτικών, των εθελοντών/-ντριών και των γονέων.

Οτιδήποτε συνδέεται με τη μάθηση συνδέεται άρρηκτα με την ικανότητα των ανθρώπων να αναζητούν τρόπους νέας αντίδρασης σε μια παλιά κατάσταση ή επαρκούς αντίδρασης σε μια νέα συνθήκη. Με αυτά τα λόγια ορίζει ο J.L. Moreno, εμπνευστής του ψυχοδράματος, τις έννοιες του αυθορμητισμού και της δημιουργικότητας.

Για την ανάπτυξή τους αξιοποιούμε την ομάδα. Η ομάδα είναι ο ζωτικός χώρος που με σεβασμό και καθολική αποδοχή δημιουργεί ένα περιβάλλον που επιτρέπει στα παιδιά να συνδέονται, να αναζητούν και να ανακαλύπτουν νέους τρόπους δράσης σε ένα μη τιμωρητικό πλαίσιο, που σέβεται τις διαφοροποιημένες ανάγκες τους και απαλλάσσει από την ανασφάλεια του λάθους. Ανοίγει νέους δρόμους, λειτουργεί επανορθωτικά στη μαθησιακή εμπειρία και μαθαίνει στα παιδιά να μαθαίνουν με ελευθερία και ευθύνη, αυθόρμητα και δημιουργικά, απολαμβάνοντας την εμπειρία της δοκιμής νέων ρόλων, βιώνοντας την υποστήριξη και ανακαλύπτοντας νέες συνδέσεις με τους ανθρώπους και τις συνθήκες.

Οι αξίες και η κουλτούρα των δικαιωμάτων του παιδιού που διέπουν τη λειτουργία των ομάδων καλλιεργούν τις προϋποθέσεις, ώστε η εκπαιδευτική κοινότητα ως ολότητα να αναστοχάζεται και να βρίσκει γόνιμους τρόπους ανάπτυξης και δράσης.